Nepali marriage - नेपाली विवाह

8/03, Zaterdag

Samen met de zussen van onze Nepalese mama en haar hebben we ons klaargemaakt. Ons haar gedaan, make-up aangedaan en een sari aangetrokken. Dit is een typisch Nepalees kleed. Foto's vind je in de gallerij. Een sari is een super lang doek dat ze via speciale technieken rond je lichaam draaien. Ik kreeg een mooie roze sari met prachtige tekeningen.

Om 13u begon een fanfare Nepalese muziek te spelen. Dit was het teken dat we moesten vertrekken. Iedereen hielp om de bruidsschat naar buiten brengen naar het busje waarmee we naar de feestzaal zouden rijden. In Nepal is het de gewoonte dat de familie van de man heel veel verschillende soorten eten klaar maakt om aan de familie van de vrouw te geven. Samen met het eten mochten de vrouwen in de bus. De mannen gingen met de auto en de motor naar het feest. Het was wel een eindje rijden. Eenmaal aangekomen aan de feestzaal van de bruid (Abina), zette de bus ons aan het begin van de straat af. Het was een heel drukke straat. De fanfare begon te spelen en we stapte en danste de straat dus af, elke vrouw en ook enkele mannen met een plateau met eten. De vrouwen mochten vooraan stappen en maakte zeer veel plezier, wij ook. De mannen liepen er achter. Eenmaal toegekomen brachten we het eten naar de zaal als cadeau voor de familie van de bruid. De familie van de bruid was al aanwezig in de feestzaal en ook de bruid.

Een twee tal uur werden rituelen gedaan bij de bruid en de bruidegom door de naaste familie (zussen, broers en ouders). De gasten konden gaan kijken wanneer ze wouden en konden tussen door hapjes eten en soep. Er werden heel veel rituelen gedaan, in een bepaalde volgorde en met elk een betekenis. Moeilijk voor buitenstaanders zoals mij om alles te begrijpen, maar wel heel mooi om naar te kijken.

Onze kant van de familie, de kant van de bruidegom, houd van dansen. Na het avondmaal begon onze familie te dansen in de feestzaal en ook voor het weggaan waren ze aan het dansen buiten op de koer. Bharat (mijn Nepalese papa) vertelde dat je eigenlijk, volgens de tradities, niet mag dansen op de vloer van de andere familie. Daarom wou hij ook graag de vrouwen snel weg krijgen. Het dansen staat in teken van plezier en geluk. De familie is blij dat de vrouw nu tot hun familie behoord. De andere familie is dan juist zeer verdrietig, omdat zij als het ware de familie deels verlaat. Voor het instappen in de auto, die naar het huis van de oma zou rijden, was de schoonmoeder zeer hard aan het wenen. Ook de bruid moest wenen. En dan was er natuurlijk de bruidegom om te troosten.

Eenmaal terug naar huis zette de bus ons ook vroeger af dan het huis van de oma, zodat we al dansend naar huis konden gaan. We hebben wel 20 min tot een half uur gedanst voor het huis. Dit was zeer tof, voornamelijk omdat heel veel mensen aan het dansen waren en de fanfare die typisch Nepalese muziek speelde. Na het dansen werden er nog een kort aantal rituelen gedaan buiten en dan ging iedereen van de familie naar binnen. Daar was het tijd voor de cadeautjes. Ook hier hoort een ritueel bij. Eerst worden er briefjes geschreven met wensen voor de bruid en de bruidegom hun toekomstig leven. Dit papiertje maken ze tot een propje en geven het aan de bruidegom. Hij buigt zijn hoofd als teken van respect, geeft het propje aan de bruid en zij buigt ook haar hoofd en legt het op een schaal. Nadien is het aan de kinderen om een cadeau te geven. Dit cadeau bestaat voornamelijk uit geld geven. De kinderen geven niet zo veel, net zoals verre familie en zeer dichte familie geven dure, goude juwelen. Nadien was het afgelopen, tegen 23u en zijn we terug gegaan met de motor naar gastgezin.

9/03, Zondag 

De eerste dag, gisteren, werd georganiseerd door de familie van de bruid en de tweede dag door de familie van de bruidegom. Dit is een eeuwenoude traditie die nog heel veel gevolgd word, vertelde mijn Nepalese papa. Andere rituelen, die gisteren plaatsvonden, gaan soms verloren om verschillende redenen. 

Deze dag was toch iets verschillend. De bruid en bruidegom zaten vooraan in de zaal op een podium. De gasten kamen sporadisch toe op het feest, vrienden, familie en kennisen. Zeer veel mensen waren uitgenodigd. Iedereen ging dan eens langs bij de bruid en bruidegom om hun te groeten en foto's te trekken. 

Tegen de avond begon de familie te dansen en kwam het feest op gang. Deze avond hebben we veel langer gedanst dan gisteren. Af en toe zijn we dan eventjes terug gaan zitten en hebben we gesprekken gehad met familieleden over hun leven en werk.

Ook het eten was weer picco bello in orde. Gedurdende de hele avond kwamen er mensen met hapjes langs en dan was er een lange buffettafel waar je 's avonds van kon gaan smullen.

Het was een super unieke kans om deze trouw te mogen meemaken. Ik ben super blij dat ik in een gastgezin verblijf en ben hun, de bruidegom en de bruid zeer dankbaar voor dit prachtige feest!

Liefs, Ine x