Aankomst
Goodbyes ar not forever. Goodbyes are not the end. They simply mean I'll miss you until we meet again!
Dit is een zeer toepasselijke quote om mijn eerste berichtje te beginnen schrijven vanuit Nepal.
28 januari om 10u30 was het moment van de waarheid: afscheid nemen van mijn ouders en vertrekken naar de gate samen met Lore. Nog vlug een smsje sturen naar de mama's dat we veilig op de vlieger geraakt zijn en dan opstijgen voor 2u30 ongeveer. Onze eerste vlucht vanuit Dusseldorf vertrok naar Istanbul. Vier uurtjes luieren op de luchthaven, iets lekkers eten als hapje en dan vertrekken naar de volgende gate voor Kathmandu. Een lange vlucht van 7u met een zeer grote vlieger. Ter info wil ik jullie even de capaciteiten van deze vlieger meegeven :)
- Maximum aantal plaatsen 250
- Maximum gewicht 233.000 kg
- Vleugen weidte 60,30 m
- Lengte 58,80 m
- Hoogte 17,40 m
- Maximum vlieghoogte 12.000 m /41.100 ft
- Maximum laadcapaciteit 37.578 kg /105,95 m^3
Na een lange vlucht kwamen we eindelijk aan in Kathmandu. De lokale kwam ons meteen helpen en vroeg waar we naartoe moesten. We zeiden dat er iemand van de VSN (Volunteer Society Nepal) ons ging komen ophalen. Een van de mannen was zo vriendelijk om te bellen naar iemand van de VSN, met het nummer dat wij hadden meegekregen. Al wachtend op de parking kwamen er meteen apen opduiken. Een grappig zicht.
In lokale tijd kwamen we toe in het hotel om 7u30. De eerste week verblijven Lore en ik in een hotel, de introductie week. Bij aankomst ontmoette we de andere studenten van de HUB die hier ook stage zullen lopen. We kregen ook onze planning van de komende dagen. Diezelfde woensdag voormiddag kregen we meteen al onze eerste les Nepalees. Een zeer fijne taal, maar toch wat moeilijk om uit te spreken.
Mero naam Ine ho. Mero desh:ko Belgium ho. Malaai raamro chha.
(Mijn naam is Ine, Ik woon in België. Het gaat goed met mij)
Voila, nu zijn jullie al wat mee met het Nepalees. In de namiddag zijn we dan één van de grootste stoepa's gaan bezoeken in Nepal. Een stoepa is een boeddhistische tempel. Als je eens gaat kijken naar mijn foto's dan vind je hem terug. Deze stoepa is zeer bekend en vind je ook vaak terug op reisgidsen. De stoepa zelf is gesloten, er kan nooit iemand binnen gaan in het gebouw. Je kan wel op het dak van het eerste verdiep lopen, wat een mooi uitzicht geeft. Daarnaast is het de gewoonte om in wijzerszin rond de stoepa te lopen. Als je in tegenwijzerszin zou lopen, zou je de goden tegen komen en zou dit ongeluk brengen.
Heel uitgeput, na zo lang vliegen en een lange dag zijn we gaan we nu slapen. (21u lokale tijd)